Zondag 03/06: Pechdag!
Gestart in de gietende regen, het stopte niet. De hele voormiddag bleef het plenzen. Na 10 km een eerste lekke band (van Jozef). Na 30 km fourchebreuk bij Hendrik. Gelukkig een koffiepauze bij
CHEZ KIKI. In die café kregen we oude dagbladen. De dames hebben ze mooi op de borst geplaatst van de coureurs die het koud hadden tijdens de afdalingen.



Ondertussen zochten Rik en ik weer eten en een leuk plaatsje voor het middagmaal. Liefst binnen want het bleef maar regenen en onze stoere mannen hadden koud. Een zaaltje gezocht, ergens, of bij de boer,.... Niets te vinden en ik maar schietgebedjes zeggen omdat we toch iets droog zouden vinden. Een kerkje in het zicht... Zouden we in de kerk durven eten? Een vrouwtje had juist haar gebedje gezegd en wij vertellen dat we op weg waren met 24 bedevaarders op de fiets, dat ze nat waren, koud hadden en wij hun eten moesten bereiden... Dat we heel netjes gingen zijn en of we dan a.u.b. in het kerkje mochten eten? De pastoor woonde 5 km verder, maar ze dacht dat het wel kon. JOEPIE! Rik zette water op voor de soep, stokbrood snijden, om de sla te kuisen hadden we geen tijd meer. Toen onze natte helden aankwamen kwam de zon even piepen, maar een half uurtje later gingen de hemelsluizen weer open.




Wij waren doornat, de koffie was aangelengd met vers water. Nadat de reservefiets voor Hendrik in orde werd gebracht konden ze weer vertrekken. Weer in de regen. Wij besloten om alleen maar op te ruimen en de afwas dan in het hotel te doen.

Maar opnieuw een lekke band, deze keer voor Milo. Uiteindelijk, rond 14u30, kwam de zon te voorschijn en de regenvestjes belandden in de auto. Zeer mooi parcours langs de rotsen en hogere hellingen. En opnieuw een bandbreuk, nu van Gilbert. Onze reservewielen waren uitgeput. Een zware rit, maar dit werd beloond door een prachtig hotel aan de oevers van de rivier LOT. Iedereen had nog wat adem over na 154 km, want in het restaurant werd nog serieus door gepraat.
Vanmorgen een helling van 6 km aan 7%, in de namiddag 4 km, ook aan 7%. Het is al laat - bijna 23 uur - en eindelijk is het stil geworden buiten. De terrasjes zijn leeg en onze wielrenners liggen weer in hun bed. Heel blij dat we al zo ver zijn en morgen vertrekt de bedevaartstrein met onze familie's die ons komen vervoegen.